oportunizm
-
książk. postawa kogoś, kto nie kieruje się w życiu stałymi zasadami, lecz dla osiągnięcia osobistych korzyści dostosowuje swoje postępowanie do okoliczności
-
Na skutek skojarzenia z wyrazem opór używane błędnie w znaczeniu 'postawa kogoś, kto stawia opór'.
-
[oportunism] lub [oportunizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: oportunistyczność
-
- polityczny, prawny; zwykły oportunizm
- konformizm i oportunizm; strach i oportunizm; tchórzostwo i oportunizm
- przejaw; zasada oportunizmu
- oportunizm kieruje kimś
- zarzucać komuś oportunizm
-
Obawiają się wiecznego oportunizmu politycznego prezydenta [...], który nie mogąc pokonać Republikanów, w wielu sprawach dąży do taktycznych sojuszów z nimi.
źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Triumfujący po wyborach Republikanie ulegali złudzeniu, Gazeta Wyborcza, 1995-01-19
- Protestuję przeciwko posądzeniom o oportunizm! - zawołała Renata. - Ja nie kłamałam! Wierzyłam w to, co mówię! Chciałam być w pierwszym szeregu!
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Starsi [...] kierują się w swoich działaniach instrumentalnymi przesłankami, co wiązane jest z tendencją do manipulowania innymi, a także oportunizmem w poglądach i działaniach.
źródło: NKJP: Ewa Wysocka: Doświadczenie życia w młodości, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oportunizm
oportunizmy
D. oportunizmu
oportunizmów
C. oportunizmowi
oportunizmom
B. oportunizm
oportunizmy
N. oportunizmem
oportunizmami
Ms. oportunizmie
oportunizmach
W. oportunizmie
oportunizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. opportunism
fr. opportunisme
niem. Opportunismus
z łac. oportunus 'dosłownie: (wiatr wiejący) w kierunku portu', 'przychylny, korzystny, wygodny'