[zaloguj się]
[pdf]

ODDZIERAĆ (12) vb impf

o oraz a jasne; -e- Mącz (4), -é- (1) KochAp.

Fleksja
inf oddzierać
indicativus
praes
sg pl
1 oddzieråm
3 oddzierają
imperativus
sg
2 oddzier(a)j

inf oddzierać (1). ◊ praes 1 sg oddzieråm (6). ◊ 3 pl oddzierają (4). ◊ imp 2 sg oddzier(a)j (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) w.

1. Odłączać coś gwałtownym ruchem, odrywać; avellere Mącz, Calep, Cn; abscindere, relinere Mącz; abrumpere Calep; divellere, refigere, revellere Cn (10): Avello [...], Oddźieram/ odrywam/ obrywam. Mącz 478c, 372a; Calep 8a, 113b.

oddzierać co (5): FalZioł V 71v; Resigno, Odpieczętuyę/ odłámuyę/ oddźieram znák álbo cechę. Mącz 392d, 194c. Cf oddzierać co od czego.

oddzierać co [= z czego] (1): y pocznie okná co były záſłonioné oddźiéráć KochAp 12.

oddzierać co od czego (2): Smoła ktorą oddzieraią od okrętow plaſtri barwierze przyprawuią, dla tego iż wyſuſza wilkoſci zbythnie FalZioł III 28c, III 28b.

Zwrot: »oddzierać gwałtem« (1): Ieſtliby ſie zaſtrupiło/ tedy ſtrupu nie oddzieray gwałtem FalZioł V 71v.
2. Szarpać po kawałku; przen [co] (1): Paſterze [...] ſamy ſię paſſą y zową ſię koſciołem pozeraiąć maiętnoſcy vbogiego koſcioła zywego/ á koſcioł zywy nędze cirpy podplotem leząc/ yſamy gy oddzieraią [możliwa też lekcja: odzierają] y pożeraią gorſzy niſly wylczy drapieżny. SeklKat Q3.
3. Powodować oddzielanie się jednej warstwy od drugiej [co od czego] (1): ktore [wiatry] więc rozchodącz ſie błony przerzecżone rozpieraiąc od mięſa oddzieraią GlabGad I2v.

Synonimy: 1. odczosować, odłamować, odrywać, odtargiwać, odtargować.

Formacje współrdzenne cf DRZEĆ.

Cf ODDZIERANIE

LWil