zasadzka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zasadz•ka -dz•ce, -dz•kę; -dzek
Słownik języka polskiego PWN*
zasadzka
1. «ukrycie się gdzieś, aby kogoś zaatakować, schwytać lub zabić z zaskoczenia; też: miejsce, w którym się ktoś na kogoś zaczaił»
2. «zaczajenie się na zwierzynę; też: miejsce, gdzie się zaczajają myśliwi»
3. «sytuacja zmuszająca kogoś do postępowania wbrew swojej woli»
