wywlec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•wlec -wlokę (a. -wlekę), -wleczesz, -wloką (a. -wleką); -wlecz•cie; -wlókł (a. -wlekł), -wlok•ła (a. -wlek•ła), -wlek•li; -wlókł•szy (a. -wlekł•szy); -wleczony
Słownik języka polskiego PWN*
wywlec — wywlekać
1. pot. «wydobyć coś na zewnątrz, zwykle z trudem»
2. pot. «siłą wyprowadzić kogoś skądś»
3. pot. «ujawnić lub przypomnieć coś przykrego, wstydliwego»
wywlec się — wywlekać się pot. «z trudnością lub niechęcią opuścić jakieś miejsce»