wyprowadzić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•prowadzić -adzę, -adzą; -adź, -adź•cie
wy•prowadzenie; -dzeń
Słownik języka polskiego PWN*
wyprowadzić — wyprowadzać
1. «prowadząc, ułatwić komuś wyjście skądś»
2. «kierując pojazdem, opuścić z nim jakieś miejsce»
3. «zawieść dokądś, wskazując drogę»
4. «pomóc komuś lub czemuś wybrnąć z trudnej sytuacji»
5. «dojść do czegoś przez rozumowanie»
6. «wybudować coś wzwyż»
7. daw. «wykierować na kogoś»
wyprowadzić się — wyprowadzać się «opuścić miejsce, w którym się dotychczas mieszkało, przenosząc się do innego»
wyprowadzenie ciała, zwłok «przewiezienie trumny ze zwłokami do domu pogrzebowego, kaplicy cmentarnej lub kościoła albo z niego na cmentarz»