uproszczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•proszczenie; -czeń
u•prościć u•proszczę, u•proszczą; u•prość•cie
Słownik języka polskiego PWN*
uproszczenie grupy spółgłoskowej «zanik jednego ze składników grupy spółgłoskowej»
uprościć — upraszczać
1. «uczynić coś mniej skomplikowanym»
2. «ująć coś w sposób prymitywny, powierzchowny»
rachunek uproszczony «dowód sprzedaży wystawiany przez sprzedawcę nabywcy nieuprawnionemu do odliczeń podatku VAT»