umocnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
umoc•nić -nię, -nią; -nij•cie
umoc•nienie; -c•nień
Słownik języka polskiego PWN*
umocnić — umacniać
1. «uczynić coś odporniejszym na zniszczenie»
2. «nadać czemuś trwałość»
3. «zbudować obiekty fortyfikacyjne, przygotowując teren do działań bojowych»
umocnić się — umacniać się
1. «stać się mocniejszym, trwalszym»
2. «nabrać pewności co do czegoś, utwierdzić się w czymś»
3. «wzmocnić swoją siłę obronną, budując obiekty fortyfikacyjne i przygotowując się do działań bojowych»
umocnienie
1. «to, co zapewnia stabilność czegoś»
2. «obiekt fortyfikacyjny budowany na polu walki w celu przygotowania terenu do działań bojowych»