ulotnić się
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ulot•nić się -nię się, -nią się; -nij•cie się
Słownik języka polskiego PWN*
ulotnić się — ulatniać się
1. «o gazach, zapachach: wydobyć się z pomieszczenia, pojemnika itp. i rozejść się w powietrzu»
2. pot. «odejść skądś niepostrzeżenie»
3. pot. «przepaść nie wiadomo gdzie»
4. pot. «o nastroju, uczuciu: zniknąć nagle»