truć
Słownik języka polskiego PWN*
truć
• trujący • trująco
1. «zabijać za pomocą trucizny»
2. «dawać złe jedzenie, powodujące chorobę przewodu pokarmowego»
3. «zanieczyszczać środowisko naturalne»
4. pot. «wywoływać niepokój, obawę»
5. pot. «natrętnie prosić»
6. lekcew. «mówić długo i rozwlekle lub zamęczać kogoś wielokrotnym powtarzaniem czegoś; też: narzekać»
• trujący • trująco
truć się
1. «zażywać truciznę»
2. «powodować u siebie chorobę przewodu pokarmowego, jedząc niezdrowe potrawy»
3. pot. «zadręczać się»
bojowe środki trujące, chemiczne «substancje chemiczne, które użyte w walce zbrojnej porażają ludzi»
