szlachecki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szlachec•ki; -c•cy
Łęki Szlachec•kie Łęk Szlachec•kich; przym.: łęcki
po szlachec•ku

Słownik języka polskiego PWN*

szlachta
1. «stan społeczny obdarzony dziedzicznym prawem własności ziemi i przywilejami nadawanymi przez władców»
2. «ludzie należący do tego stanu»

• szlachecki • szlacheckość • szlachcic • szlachcianka • szlachectwo
demokracja szlachecka «ustrój polityczny w Polsce XV i XVI w., w którym klasą panującą była szlachta, wpływająca poprzez sejm na rządy państwem»
gawęda szlachecka «opowieść wierszem lub prozą ukazująca obraz sarmackiej obyczajowości»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

szlachecki
z szlachecka

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „szlachecki” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „szlachecki” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „szlachecki” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „szlachecki” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego