rozwiewać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•wiewać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
rozwiać — rozwiewać
1. «wiejąc, rozrzucić coś na wszystkie strony»
2. «wiejąc, spowodować zniknięcie czegoś»
3. «wiejąc, potargać»
4. «wpłynąć na zmianę czyjegoś sposobu myślenia, odczuwania»
rozwiać się — rozwiewać się
1. «ulec rozrzuceniu przez podmuchy wiatru»
2. «zniknąć, rozpraszając się na wietrze»
3. «potargać się na wietrze»
4. «o myślach, uczuciach: ulec zmianie na skutek konfrontacji z rzeczywistością»