przerzucenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przerzucić -ucę, -ucą; -uć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
przerzucić — przerzucać
1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez coś, nad czymś albo nad kimś»
2. «zarzucić, założyć coś tak, aby zwisało z drugiej strony czegoś»
3. «przełożyć wiele czegoś w pośpiechu, bezładnie»
4. «zorganizować przedostanie się kogoś na inne miejsce, dostarczenie gdzieś czegoś w sposób nielegalny»
5. «przejrzeć, przeczytać coś niedokładnie»
6. «zmienić komuś miejsce pobytu, pracy itp.»
7. «obarczyć kogoś czymś»
przerzucić bieg «zmienić prędkość pojazdu przez zmianę biegu»
przerzucić się — przerzucać się
1. «zmienić zawód, pracę itp.»
2. «zostać przeniesionym, powstać w innym miejscu»
3. pot. «o dwóch lub więcej osobach: mówić coś na przemian»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
