przepaść
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
przepaść I
1. «miejsce między stromymi ścianami górskimi»
2. «to, co dzieli, różni coś lub kogoś; też: niemożność porozumienia się»
przepaść II — przepadać I
1. «zgubić się»
2. «o dobrach materialnych: zmarnować się»
3. «o sprawach, przedsięwzięciach itp.: nie udać się»
4. pot. «doznać niepowodzenia»
5. pot. «nie poradzić sobie w jakiejś sytuacji»
6. «przestać być widocznym»
przepaść III — przepasać II «przekarmić»
