próg
Słownik języka polskiego PWN*
próg
• progowy • prożek
1. «pozioma listwa łącząca pionowe belki futryny w drzwiach wejściowych, wystająca nieco ponad podłogę»
2. «miejsce, w którym znajduje się wejście do domu lub jakiegoś pomieszczenia»
3. «początek czegoś»
4. «graniczna wielkość czegoś»
5. «przeszkoda utrudniająca osiągnięcie jakiegoś celu»
6. «stopień skalny powodujący załamanie spadku w korycie rzeki lub w dolinie lodowcowej»
7. «poprzeczna listewka na gryfie niektórych instrumentów strunowych»
8. «w lekkoatletyce i narciarstwie: belka, z której zawodnik odbija się do skoku»
9. «w samochodzie: dolne obrzeże nadwozia poniżej drzwi»
• progowy • prożek
próg bólu «najmniejsza siła bodźca, przy której powstaje wrażenie bólu określonego organu»
próg pobudliwości, podniety «najmniejsze natężenie bodźca konieczne do wyzwolenia impulsu w tkance nerwowej i mięśniowej»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
