pozbawiony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•zbawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
Słownik języka polskiego PWN*
pozbawić się — pozbawiać się «stracić coś z własnej winy»
pozbawienie wolności «kara wymierzona za przestępstwo, polegająca na umieszczeniu skazanego w zakładzie karnym»