powód

Wielki słownik ortograficzny PWN*

powód (człowiek) -woda, B.= D., -wodzie; -wodowie, -wodów
powód (przyczyna) -wodu, B.= M., -wodzie; -wody, -wodów

Słownik języka polskiego PWN*

powód
1. «przyczyna czegoś»
2. «osoba wnosząca sprawę do sądu»
3. «rzemień lub sznur złączony z uzdą, na którym prowadzi się konia»

• powodowy • powódka
powód cywilny «osoba pokrzywdzona, dochodząca w procesie karnym roszczeń majątkowych wynikających z przestępstwa»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego