poręczenie
Słownik języka polskiego PWN*
poręczenie «pisemne zobowiązanie wobec wierzyciela do wykonania zobowiązania dłużnika, w razie gdyby ten go nie wykonał»
poręczenie majątkowe «pieniądze, papiery wartościowe itp., złożone jako gwarancja, że oskarżony, pozostający na wolności, stawi się na każde wezwanie sądu i nie będzie utrudniał postępowania»
poręcz
• poręczowy
1. «pręt lub listwa będąca poziomą częścią balustrady»
2. «poprzeczna część tylnego oparcia oraz oparcie boczne krzesła, fotela itp.»
3. «przyrząd gimnastyczny składający się z dwóch poziomych, równoległych drążków wspartych na słupkach»
• poręczowy
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
