poprzeczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•przecz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
poprzeczka
1. «listwa, belka umocowana w poprzek czegoś»
2. «listwa układana na stojakach do skoków wzwyż i o tyczce»
3. «poprzeczna belka łącząca górne końce pionowych słupków bramki»