poplecznik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•plecz•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
poplecznictwo
• poplecznik • popleczniczka
1. «gorliwe popieranie kogoś w zamian za coś»
2. «przestępstwo polegające na udzieleniu pomocy sprawcy przestępstwa już po jego popełnieniu»
• poplecznik • popleczniczka