pomocnica
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pomoc•nica -icę; -ic
Słownik języka polskiego PWN*
pomocnik
• pomocnica
1. «ktoś, kto wyręcza kogoś w jakichś pracach»
2. «pracownik wykonujący proste zadania pod czyimś kierunkiem»
3. «piłkarz lub hokeista grający w pomocy»
4. «szafka spełniająca rolę mniejszego kredensu»
• pomocnica