pokrycie
Słownik języka polskiego PWN*
pokrycie
• pokryciowy
1. «materiał, którym się coś pokrywa»
2. «materiał tworzący zewnętrzną płaszczyznę dachu»
3. «to, czym się coś zasłania, co leży na wierzchu czegoś»
4. «złoto, waluta itp. znajdujące się w banku państwowym, stanowiące równowartość pieniędzy będących w obiegu»
5. «zdeponowana w banku kwota, odpowiadająca wartości, na jaką czek został wypisany»
6. «uzasadnienie czyichś obietnic, słów itp., potwierdzające ich prawdziwość»
• pokryciowy
pokryć — pokrywać
1. «obszyć, obić coś jakimś materiałem»
2. «położyć na zewnętrznej płaszczyźnie dachu dachówkę, gonty itp.»
3. «nałożyć na powierzchnię jakiegoś przedmiotu cienką warstwę czegoś»
4. «pojawić się na powierzchni czegoś w dużej ilości»
5. «o tkaninie, dywanie: leżąc na czymś, przykryć to całkowicie, często stanowiąc ozdobę»
6. «umieścić na powierzchni czegoś dużo jakichś elementów tak, by ją przykryły»
7. «zapłacić za coś, wyrównać jakąś stratę pieniędzmi»
8. «zaspokoić czyjeś potrzeby»
9. «zataić jakieś uczucia pod pozorami czegoś»
10. «ustawić się tak, żeby być w jednej linii ze stojącym przed sobą w pierwszym szeregu»
11. «o zwierzętach: zapłodnić»
czek bez pokrycia «czek, który nie może być zrealizowany wskutek braku pieniędzy na koncie wystawcy»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
