osnowa
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•snowa -wie, -wę; o•snów
Słownik języka polskiego PWN*
osnowa
• osnowowy
1. «układ nitek biegnący wzdłuż tkaniny»
2. «przędza przeznaczona na te nitki»
3. «sytuacja przedstawiona w utworach fabularnych, na której tle rozgrywa się akcja»
• osnowowy
osnowa opony «podstawowy szkielet opony»
osnowa stopu «główny składnik stopu o niejednorodnej strukturze»