odroczenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

od•roczenie; -czeń
od•roczyć -czę, -czą; -cz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

odroczenie «oficjalne pozwolenie na późniejsze odbycie czegoś, zwykle służby wojskowej»
odroczyć — odraczać «wstrzymać bieg jakiejś sprawy lub przesunąć ją na późniejszy termin»
odroczyć się — odraczać się «ulec odroczeniu»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

odroczenie
odroczyć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „odroczenie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego