natarcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

natar•cie; -rć
na•trzeć -trę, -trzesz, -trą; -trzyj•cie; -tarł, -tar•li; -tarł•szy; -tar•ty

Słownik języka polskiego PWN*

natarcie
1. «gwałtowne uderzenie na siły wroga»
2. «wzmożona akcja wobec przeciwnika w walce sportowej»
natrzeć I — nacierać
1. «trąc, pomasować; też: trąc, posmarować kogoś, coś czymś»
2. «zbrojnie uderzyć, zaatakować»
3. «wzmóc akcję wobec przeciwnika w walce sportowej»
natrzeć II «trąc, pokruszyć, rozdrobnić wiele czegoś»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

natarcie
natrzeć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „natarcie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „natarcie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „natarcie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego