kosmopolita
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kosmo•polita -icie, -itę; -ici, -itów
Słownik języka polskiego PWN*
kosmopolita
• kosmopolityczny • kosmopolitka • kosmopolityzm
1. «człowiek nieczujący więzi z krajem, z którego pochodzi lub którego jest obywatelem, deklarujący swą więź z kulturą świata»
2. zob. organizm kosmopolityczny
• kosmopolityczny • kosmopolitka • kosmopolityzm