Wielki słownik ortograficzny PWN*

kom•pen•sa•cja -cji, -cję

Słownik języka polskiego PWN*

kompensacja

1. zob. kompensata w zn. 1.

2. «wyrównywanie własnych braków w jakiejś dziedzinie lub umniejszanie roli niepowodzeń przez wzmożoną aktywność w innej dziedzinie lub doskonalenie pozytywnych cech»

3. «przejęcie funkcji jakiegoś narządu, w razie jego schorzenia lub utraty, przez nieuszkodzoną część tego narządu albo przez inny narząd»

4. «zastąpienie składnika występującego w organizmie lub środowisku w niedostatecznej ilości innym»

5. «zrównoważenie określonego działania innym działaniem, które znosi lub wyrównuje początkowe działanie»

6. «skorygowanie parametrów urządzenia»

7. «wzajemne umorzenie wierzytelności dwóch osób będących względem siebie jednocześnie dłużnikami i wierzycielami do wysokości wierzytelności niższej»

• kompensacyjny • kompensacyjnie