kokpit
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kok•pit -itu, -icie; -itów
Słownik języka polskiego PWN*
kokpit
• kokpitowy
1. «pomieszczenie dla załogi w części rufowej jachtu, nieosłonięte lub częściowo osłonięte pokładem»
2. «pomieszczenie dla pilotów w samolocie lub dla kierowców w samochodzie ciężarowym»
• kokpitowy