kodycyl

Słownik języka polskiego PWN*

kodycyl «późniejszy dodatek do testamentu zawierający rozporządzenie majątkiem na wypadek śmierci, bez ustanowienia spadkobiercy»
• kodycylowy
kodycyle «w starożytności: połączone małe tabliczki woskowe lub kartki pergaminowe, służące jako notatnik, do pisania listów itp.»
• kodycylowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego