dyskonto

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dyskon•to -n•ta, -n•cie
dyskont -n•tu, -n•cie; -n•tów

Słownik języka polskiego PWN*

dyskonto «potrącenie przez bank pewnej części sumy nominalnej weksli lub innych papierów wartościowych w wypadku ich odkupienia przed terminem płatności; też: suma tego potrącenia»
• dyskontowy
dyskont, discount [wym. diskant] «duży sklep sprzedający towary po obniżonych cenach»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego