dociekać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dociekać -am, -ają
dociekanie; -ań
Słownik języka polskiego PWN*
dociec I — dociekać I «o wodzie: dojść lub dostać się gdzieś, ciekąc»
dociec II — dociekać II «dowiedzieć się czegoś lub wykryć coś»
dociekania «badanie istoty jakiegoś zjawiska, jakiejś rzeczy; też: rozważania nad jakimś problemem»