Czepiec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Czepiec (postać): Błażej Czepiec, Czep•ca, o Czep•cu
czepiec -p•ca; -p•ce, -p•ców

Słownik języka polskiego PWN*

czepiec
1. «nakrycie głowy z białego płótna noszone przez zakonnice niektórych zakonów»
2. zob. czepek w zn. 4, 5.
3. «część żołądka zwierząt przeżuwających»
4. «tkanka pokrywająca koniec korzenia»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

czepiec

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Czepiec” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Czepiec” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Czepiec” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego