własny

Słownik języka polskiego PWN*

własny
1. «będący przedmiotem czyjegoś wyłącznego posiadania»
2. «taki, w którym ktoś, o kim mowa, sam brał (bierze) udział, którym się posługuje, którego jest sprawcą itp.»
3. «związany z tym, o kim mowa, więzami pokrewieństwa, przyjaźni, środowiskiem społecznym itp.»
4. «właściwy tylko temu, o kim mowa»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…cumulusa płynącego po niebie. Świetnie zdawali sobie sprawę z paranoidalności własnego zachowania i nawet śmialiby się z niego, gdyby tak dziko…

 

…nie była to choroba z podręcznika, uczył się jej na własnej skórze. Najpierw na nią cierpiał, potem z nią walczył. Nie…

 

…władzę!... Nie chcę, by powiadano, żeśmy zaczęli tę insurekcję dla własnych z rządzenia korzyści!
Mówił szczerze; nie można było wątpić o…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego