rozbić
Słownik języka polskiego PWN*
rozbić — rozbijać
1. «uderzeniem lub uderzeniami rozłupać coś na kawałki; też: rozdrobnić coś przez poddanie obróbce mechanicznej»
2. «zburzyć, zniszczyć coś za pomocą uderzenia»
3. «ubić, ugnieść coś przez uderzenie, tłuczenie czymś»
4. «uszkodzić jakąś część ciała przez uderzenie, upadek itp.»
5. «dokonać podziału czegoś na części»
6. «rozgromić siły nieprzyjaciela w walce»
7. «udaremnić czyjąś działalność, akcję, czyjeś plany»
8. «włamać się gdzieś»
9. daw. «rozłożywszy coś, przymocować, przybić, rozpiąć»
Autentyczne przykłady użycia w Korpusie
Dalej wypadki toczą się błyskawicznie. Dyżurny przekazuje wiadomość do…