prekursor

Słownik języka polskiego PWN*

prekursor
1. «człowiek wyprzedzający swoje czasy, zapoczątkowujący jakąś ideę, jakiś kierunek itp.»
2. chem. «substancja, która występuje albo tworzy się w pierwszym stadium reakcji lub procesu, a następnie przetwarza się w inną substancję»

• prekursorski • prekursorka • prekursorstwo
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…zapewnił, że nie zamierza wycofać się z żadnego nowego projektu.

Prekursorami nowej potęgi kolei szynowej byli Japończycy (koncern Mitsubishi), którzy już…

 

…Stąd — większe powodzenie
nieskazitelnych kontynuatorów realizmu i akademizmu nad
prekursorami
modernizmu czy epigonów modernizmu nad równolegle tworzącymi w
dwudziestoleciu międzywojennym…

 

…peptydem zbudowanym z 39 aminokwasów, o masie cząsteczkowej 4500. Jej prekursorem jest wielkocząsteczkowa substancja glikoproteinowa proopiomelanokortyna (POMC), składająca się z 265…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego