bytować

Słownik języka polskiego PWN*

bytować «żyć, istnieć, być; też: przebywać, mieszkać»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…wyjściem jest tak zwane "białe małżeństwo", a jedyną receptą na bytowanie – taki właśnie rozrywkowy modus vivendi. Jakże odległe wydają się teraz…

 

…późnym paleozoiku, ale na mezozoik przypadł rozkwit form stosunkowo płytkowodnych, bytujących na podłożu wapiennym, o igłach zlanych ze sobą ww jednorodną…

 

…z którym piarz nie może się nie liczyć. Co więcej, bytuje już on poniekąd w samym pisarzu, w postaci – dodam od…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego