Praca poświęcona jest kwestii bezinteresowności w odniesieniu do przyjaźni etycznej w arystotelesowskiej teorii przyjaźni. Autor charakteryzuje trzy typy przyjaźni wyróżnione przez Filozofa i wykazuje, że pomimo różnic, łączy je wspólna cecha – interesowność. Następnie poddaje krytycznej refleksji bezinteresowną orientacje takich figur Arystotelesowskiej teorii przyjaźni jak życzliwość, przyjaciel jako „drugi ja”, czy akt poświęcenia życia za przyjaciela. W rezultacie autor dochodzi do wniosku, że pod bezinteresownością w przyjaźni etycznej w arystotelesowskiej teorii przyjaźni, kryje się wysublimowana interesowność.

This thesis is dedicated to the question of selflessness in reference to the ethical friendship in the Aristotelian theory of friendship. The author characterizes three types of a friendship which are given by the Philosopher and shows that, despite the differences, there is a common feature that links them, i.e. self-interest. Thereafter, he submits for a critical analysis the altruistic complexion of such concepts of the Aristotelian theory of friendship as goodwill, a friend as a “second me” or an act of sacrifice life for a friend. Consequently, the author comes to conclusion that the selflessness as a part of the ethical friendship in the Aristotelian theory of friendship is nothing but the subtle selfishness.