współobywatel

współobywatel (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba będąca obywatelem tego samego państwa lub innego terenu, co ktoś inny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	współobywatel	współobywatele
dopełniacz	współobywatela	współobywateli
celownik	współobywatelowi	współobywatelom
biernik	współobywatela	współobywateli
narzędnik	współobywatelem	współobywatelami
miejscownik	współobywatelu	współobywatelach
wołacz	współobywatelu	współobywatele

przykłady:

(1.1) Ich niezasłużona zamożność razi wielu współobywateli, na których frustracji grają cymbaliści polityki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. spółobywatel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska współobywatelka

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. współ- + obywatel

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fellow citizen
• białoruski: (1.1) суграмадзя́нін m
• czeski: (1.1) spoluobčan m
• duński: (1.1) medborger w
• hiszpański: (1.1) conciudadano m
• niderlandzki: (1.1) medeburger m
• niemiecki: (1.1) Mitbürger m
• nowogrecki: (1.1) συμπολίτης m, συμπατριώτης m
• rosyjski: (1.1) сограждани́н m
• słowacki: (1.1) spoluobčan m
• ukraiński: (1.1) співгромадя́нин m
• węgierski: (1.1) polgártárs

źródła: