szaleć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szaleć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃalɛʨ̑], ASaleć]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. oszaleć)

(1.1) tracić panowanie nad sobą
(1.2) pot. przepadać za kimś lub za czymś

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zaszaleć)

(2.1) bawić się hałaśliwie
(2.2) o rzeczach: przen. występować w ostrej formie[1]
odmiana:
(1.1-2, 2.1-2) koniugacja III
przykłady:
(1.1) Jej zwierzątko szaleje, gdy tylko słyszy pierwsze dźwięki Aerosmiths.
(1.2) On za nią szaleje.
(2.2) Zaraza nadal szaleje.
składnia:
(1.2) szaleć + za + N. (kimś lub czymś)
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szalony mos, szaleństwo n, szaleniec m, szalej m, szalenie n, szał m, szaleńczość ż
czas. oszaleć dk., zaszaleć dk.
przym. szalony, szaleńczy
przysł. szaleńczo, szalenie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szaleć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.