jatka

jatka (język polski)

jatka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjatka], AS: [i ̯atka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sklep z mięsem, zwłaszcza prymitywny

(1.2) przen. bójka zakończona krwawo

(1.3) daw. prowizoryczny budynek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jatka	jatki
dopełniacz	jatki	jatek
celownik	jatce	jatkom
biernik	jatkę	jatki
narzędnik	jatką	jatkami
miejscownik	jatce	jatkach
wołacz	jatko	jatki

przykłady:

(1.2) Za Leszkiem jest Kraków zdolny do wszelkich bijatyk lub jatek; za Mieszka poznańskie rycerstwo da sobie obciąć podatek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tania jatka

(1.2) krwawa jatka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) w polszczyźnie od XVI wieku

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Fleischbank ż, Scharren m; (1.2) Schlachtbank ż
• wilamowski: (1.1) fłasieraj

źródła: