Przekop (hydrotechnika)
Przekop – kanał wodny wybudowany jako kanał żeglugowy skracający o stosunkowo niewielkiej długości. Literatura przedmiotu nie definiuje jednoznacznej długości granicznej, do której stosuje się taką nazwę dla kanału wodnego. Stosowanie tego określenia dotyczy krótkiego kanału wodnego, skracającego dla zakola rzeki lub innego cieku wodnego, stanowiącego w pewnym uogólnieniu cięciwę łuku tego zakola, łączącego dwa punkty danego cieku, co odpowiada ogólnemu rozumieniu pojęcia przekopu jako kanału wodnego łączącego określone punkty[1].
Przykładami tego typu przekopów są np. we Wrocławskim Węźle Wodnym m.in. przekopy dla Śluz Rędzin, Śluzy Mieszczańskiej czy Śluzy Piaskowej. Nieco innym rodzajem przekopu jest Przekop Szczytnicki, który powstał dla potrzeb żeglugi równolegle do Starej Odry. W tym przypadku zarówno Stara Odra jak i Przekop Szczytnicki biorą swój początek w głównym korycie rzeki Odry biegnącym w kierunku Śródmiejskiego Węzła Wodnego. W biegu tego przekopu usytuowano Śluzę Szczytniki, umożliwiającą korzystanie z drogi wodnej przez Starą Odrę i Kanał Miejski (szlak boczny Odrzańskiej Drogi Wodnej[2]), żeglugę przez Starą Odrę na wysokości tego przekopu uniemożliwia bowiem zlokalizowany tu Jaz Szczytniki[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przekop (1). Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2010-12-27].
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1208).
- ↑ Zespół autorski: dr inż. kpt. ż.ś. Jacek Trojanowski – kierownik pracy, dr kpt. ż.ś. Krzysztof Woś, dr inż. Anna Galor, dr inż. Bogusz Wiśnicki, mgr inż. Marcin Breitsprecher: Analiza potrzeb inwestycyjnych w zakresie żeglugi śródlądowej na rzece Odrze w latach 2007-2013. Akademia Morska w Szczecinie, Instytut Inżynierii Transportu, 2006. s. 56. [dostęp 2010-12-27].
- ↑ Trasa turystyczna „Zabytki techniki Sródmiejskiego Wezła Wodnego”. wrosystem.um.wroc.pl – Strona miasta Wrocław, Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, Wrocław 2007. s. 65. [dostęp 2010-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Szling, Jan Winter: Drogi wodne śródlądowe. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1988, seria: skrypt Budownictwo.
- Jan Kulczyk, Jan Winter: Śródlądowy transport wodny. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 2003.