Południe (12:00)

Południe – czas dokładnie w połowie doby, godzina 12:00. Południe oddziela ranek od popołudnia. Antonimem (przeciwieństwem) południa jest północ (godzina 24:00).

Zegary dwunastogodzinne – a.m. oraz p.m.

W nowoczesnych zegarach 12-godzinnych południe oznaczane jest jako 12 p.m., natomiast północ jako 12 a.m. Może to być nieco mylące, jako że a.m. jest generalnie kojarzone z porankiem, natomiast p.m. z nocą.

Sięgając do etymologii, a.m. oznacza przed południem (łac. ante meridiem), natomiast p.m. – po południu (łac. post meridiem), zatem nie jest możliwe poprawne dopasowanie symboli. W praktyce oznacza to, że nie ma jednoznacznego stanowiska w tej kwestii i wszystko zależy od pomysłodawcy lub producenta sprzętu.

Południe słoneczne

Południe słoneczne (kulminacja Słońca) to chwila, gdy Słońce jest najwyżej na niebie (najbliżej zenitu) i przechodzi nad południkiem, na którym znajduje się obserwator (patrz: czas słoneczny). Podczas południa słonecznego Słońce jest dokładnie nad głową obserwatora znajdującego się na równiku w czasie równonocy wiosennej i jesiennej, na zwrotniku Raka – w czasie przesilenia letniego oraz na zwrotniku Koziorożca – w czasie przesilenia zimowego. Południe zegarowe i południe słoneczne prawie nigdy się nie pokrywają.

Znaczenia kulturowe

Znaczenie rytualne

Północ oraz południe jako kulminacyjne punkty dnia i nocy od zawsze odgrywały wielką rolę we wszelkiego rodzaju rytuałach. Południe było momentem, w którym siły światła, dobra, były największe, a w związku z tym południowa modlitwa, obrządek czy magiczny rytuał miały być w tym czasie najskuteczniejsze. Wszelkiego rodzaju przedmioty (rośliny, substancje) pozyskane w południe miały posiadać szczególne cechy i własności magiczne, które ceniono w pogańskich rytuałach.

Odpoczynek Słońca

W południe można odnieść wrażenie, że Słońce wstrzymuje na pewien czas swą wędrówkę po niebie. Według niektórych wierzeń, czas ten jest święty i nie powinno się wówczas pracować.

Demony południa

Demony południa pojawiają się w wielu mitologiach, od arabskiej przez żydowską do słowiańskiej. Przykładem demona południa jest południca, kobieta-demon, która porywała bawiące się w polu dzieci, powodowała udary słoneczne u pracujących i zadawała napotkanym osobom zagadki. Błędna odpowiedź groziła śmiercią. Według tradycji egipskiej łupem demonów południa padali modlący się w południe mnisi, którzy tracili siłę ducha i popadali w apatię.

Linki zewnętrzne

• Kalendarz słoneczny
• Aktualna pozycja Słońca