Mszar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mszar torfowcowy z rosiczką i żurawiną w rezerwacie przyrody Dury
Polowanie na mszarach, ilustracja Henryka Weyssenhoffa do powieści Soból i panna, 1913

Mszar – niski, zabagniony i bezodpływowy obszar uzależniony od wód opadowych, porośnięty ubogą roślinnością: mszakami, krzewinkami i karłowatymi drzewami. To także zbiorowisko roślinne budowane głównie przez torfotwórcze gatunki torfowców z udziałem krzewinek z rodziny wrzosowatych: żurawiny i bagna zwyczajnego oraz roślin zielnych: wełnianki pochwowatej, rosiczki okrągłolistnej.

Mszary występują na mokrych, ubogich i bardzo kwaśnych torfowych glebach. Są to zanikające zbiorowiska roślinne z powodu nadmiernego osuszania terenów i eksploatacji torfu.

Status syntaksonomiczny[edytuj | edytuj kod]

W syntaksonomii nazwa mszary bywa utożsamiana ze zbiorowiskami z rzędu Sphagnetalia magellanici[1]. Rzadziej bywa stosowana do innych zbiorowisk torfowisk wysokich i przejściowych (pozostałe z klasy Oxycocco-Sphagnetea oraz z rzędu Scheuchzerietalia palustris).

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 294. ISBN 978-83-01-14439-5. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hydrologia ogólna. E. Bajkiewicz-Grabowska, Z. Mikulski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 107. ISBN 978-83-01-14579-8.