Marek Łuszczyna
Marek Łuszczyna (ur. 1980 w Warszawie) – polski dziennikarz, reporter, pisarz. Pracował, m.in. dla „Dużego Formatu”, radiowej Trójki, „Życia Warszawy”, magazynów Press, Bluszcz i „Chimera”[1]. Jest absolwentem dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim.
W 2004 roku znalazł się wśród laureatów Ogólnonarodowego Konkursu na Opowiadanie zorganizowanego przez tygodnik Polityka. Zostało ono opublikowane w zbiorze „Pisz do Pilcha” (Świat Książki, 2005). Zwyciężył również w konkursie na reportera ogłoszonym przez „Duży Format” oraz zdobył wyróżnienie na 7. Międzynarodowym festiwalu Opowiadania.
W 2013 roku nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN ukazała się jego książka „Igły. Polskie agentki, które zmieniły historię”, która zyskała status bestsellera. To opowieść o kobietach które pracowały dla polskiego, brytyjskiego i hitlerowskiego wywiadu. Autor przybliża sylwetki, m.in. Haliny Szymańskiej, Krystyny Skarbek i Władysławy Macieszyny.
Fascynującym, ale też nierzadko budzącym kontrowersje bohaterkom, Marek Łuszczyna poświęcił także kolejny tom reportaży, pt. „Zimne. Polki, które nazywano zbrodniarkami” (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014). Przypomina w nim, m.in. losy Julii Brystygier, współtwórczyni aparatu bezpieczeństwa PRL, siostry Zdzisława Marchwickiego - Wampira z Zagłębia, ale też młodej anonimowej dziewczyny, która targnęła się na życie swojej matki.
W 2017 roku ukazała się najgłośniejsza książka autora, pt. „Mała zbrodnia. Polskie obozy koncentracyjne” (Znak Horyzont). To przez lata przemilczana historia ludzi (Ślązaków, Żołnierzy Wyklętych, więźniów politycznych) przetrzymywanych i torturowanych w ośrodkach tworzonych na bazie nazistowskiej infrastruktury obozowej.
W 2017 roku autor za ten reportaż był nominowany do Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej[2]. W 2018 Łuszczyna został jednym z pięciu finalistów Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki[3].
W 2021 roku nakładem wydawnictwa ZNAK Horyzont ukazali się „Nocni Myśliwi”. Autor opisał w niej niedocenianą, a nawet nieznaną rolę sześciu polskich lotników w tzw. Wielkiej Ucieczce z obozu jenieckiego Stalag Luft 3 w Żaganiu w marcu 1944 roku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Łuszczyna – NON-FICTION [online], nonfiction.pl [dostęp 2018-07-01] (pol.).
- ↑ Nominacje do nagród Newsweeka im. Teresy Torańskiej | Fundacja Torańskiej [online], fundacjatoranskiej.pl [dostęp 2018-07-01] (pol.).
- ↑ Nominowani - Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego - Ryszard Kapuściński - Kulturalna Warszawa [online], www.kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2018-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-14] (pol.).
- ↑ Nocni myśliwi. Jak Polacy zorganizowali najsłynniejszą ucieczkę z nazistowskiego obozu | Łuszczyna Marek (książka) - Księgarnia znak.com.pl [online], znak.com.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).