Krępa (powiat piaseczyński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krępa
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

piaseczyński

Gmina

Prażmów

Liczba ludności (2011)

259[2][3]

Strefa numeracyjna

22

Kod pocztowy

05-530[4]

Tablice rejestracyjne

WPI

SIMC

0007210[5]

Położenie na mapie gminy Prażmów
Mapa konturowa gminy Prażmów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Krępa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Krępa”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Krępa”
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego
Mapa konturowa powiatu piaseczyńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Krępa”
Ziemia51°59′22″N 21°04′41″E/51,989444 21,078056[1]

Krępawieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Prażmów[5][6].

Integralne części wsi Krępa[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0007226 Kolonia Krępa część wsi

Wieś szlachecka Krempa położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

Krępa istniała już w XVI w. Była wówczas położona przy drodze łączącej Tarczyn z Czerskiem w parafii Sobikowo. Stanowiła własność szlachecką.

Nazwa wsi pochodzi od wyrazu grępa lub gręba oznaczającego wzniesienie terenu, wzniosłość, wzgórze, kępę.

Według opisu z 1822 r. Krempa (jak wówczas pisano) stanowiła osadę karczemną należąca do dóbr Ustanówek. Stała tam okazała gospoda murowana, kryta gontem, o dwóch kominach, czterech izbach, jednej komorze i sześciu oknach, podpiwniczona. Wrota położone po przeciwległych stronach budynku umożliwiały przejazd na wylot, bez zakręcania. Mieszkańcami karczmy byli: Trylewicz – posiadający dwie izby, komorę i piwnicę oraz dwa ogrody warzywne (płacił za to 380 zł rocznie), staruszek Tomasz – zajmujący kolejną izbę i ogród (płacił 20 zł rocznie) oraz szewc – lokator ostatniego z pomieszczeń, który miał także jeden ogród, za co był zobowiązany do dawania czterech par butów do dworu dla parobków. W drewnianym dwojaku mieszkało dwóch chłopów pańszczyźnianych „dwudniowych” czyli zobowiązanych do pracy na gruntach dworskich przez dwa dni w tygodniu. Byli to Matys Kosciołek i Kasper Plesznoski. Każdy z nich posiadał po ćwierci roli, ogrodzie, łące, stodole i wole roboczym.

Krępa była w tym okresie wyłącznie osadą karczemną. W połowie XIX w. karczma nosiła nazwę Piotrówek.

W 1864 r. stosownie do ukazu carskiego ziemię na własność dostali włościanie. W Krępie utworzono pięć osad włościańskich. Ich właścicielami zostali: Jan Jermakowski, Walenty Szatakowski, Ignacy Żyliński, Franciszek Kurek i Julianna Piotrowska. Włościanie ci otrzymali także prawa serwitutowe. Wolno im było czerpać z dworskiego lasu drewno na opał tzw. zbieraninę, oraz materiał na remonty. Mieli też prawo do wypasu 18 sztuk bydła na ugorach, łąkach i w zaroślach.

Nie wiadomo co się działo z Krępą przez następne 50 lat. Kolejne informacje pochodzą dopiero z okresu międzywojennego. Podczas Spisu Powszechnego przeprowadzonego w dniu 30 września 1921 r. wieś Krępa liczyła 19 budynków i 131 mieszkańców, a kolonia Krępa 2 domy i 11 osób, wszyscy byli katolikami.

Przed 1867 r. Krępa znajdowała się w gminie Ustanówek, a od 1867 r. do 1954 r. należała do gminy Wągrodno (w 1952 r. nazwę tej gminy zmieniono na Wola Wągrodzka). W okresie od 1955 r. do 1972 r. Krępa znajdowała się w granicach gromady Uwieliny. Od 1 stycznia 1973 r. położona jest w gminie Prażmów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 61866
  2. Wieś Krępa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-03-19], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-10].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 619 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 216, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]