Dwojaki (naczynie)

Dwojaki – podwójne naczynie gliniane z uchem, w którym dawniej donoszono na pole dwudaniowe posiłki pracującym tam cały dzień oraczom czy żniwiarzom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Taki moment spożywania doniesionego w dwojakach posiłku przedstawił na prezentowanym obok obrazie Bociany malarz Józef Chełmoński. Wspomina o tym również Władysław Reymont w nagrodzonej literacką Nagrodą Nobla powieści Chłopi.

W niektórych regionach Polski dwojaki nazywano w skrócie dwakami^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ AleksanderA. Brückner AleksanderA., Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1993, s. 105, ISBN 83-214-0410-3, OCLC 833971681 .

[1] AleksanderA. Brückner AleksanderA., Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1993, s. 105, ISBN 83-214-0410-3, OCLC 833971681 .

[1]