Bezwodnik maleinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bezwodnik maleinowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C4H2O3

Inne wzory

C2H2(CO)2O

Masa molowa

98,06 g/mol

Wygląd

białe kryształy o ostrym zapachu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

108-31-6

PubChem

7923

Podobne związki
Podobne związki

kwas maleinowy, imid kwasu maleinowego, malonylomocznik, bezwodnik bursztynowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Bezwodnik maleinowyorganiczny związek chemiczny, bezwodnik kwasu maleinowego. W stanie czystym jest to bezbarwne lub białe ciało stałe.

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Związek ten otrzymywany był pierwotnie poprzez utlenianie benzenu lub innych substancji aromatycznych. Obecnie używa się butanu:

2CH
3
CH
2
CH
2
CH
3
+ 7O
2
2C
2
H
2
(CO)
2
O + 8H
2
O

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Rozpuszczony w wodzie przechodzi w kwas maleinowy:

C
2
H
2
(CO)
2
O + H
2
O HOOCCH=CHCOOH

Jest dobrym dienofilem w reakcji Dielsa-Aldera, a także kompleksuje jony metali.

Bezwodniki kwasu butenodiowego[edytuj | edytuj kod]

Kwas butenodiowy posiada dwa izomery geometryczne, cis (kwas maleinowy) i trans (kwas fumarowy). Z powodu kształtu tylko ten pierwszy może utworzyć cykliczny bezwodnik, tak więc bezwodnik maleinowy istnieje, a fumarowy nie istnieje.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Maleic anhydride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 017110 [dostęp 2020-02-23] (niem. • ang.).
  2. a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-340.
  3. Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  4. a b c Bezwodnik maleinowy (nr 63200) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-02-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-114.
  6. Bezwodnik maleinowy, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2020-02-23] (ang.).
  7. a b c Haynes 2016 ↓, s. 16-26.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]