Bezdech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bezdech (gr. απνοια, ang. apnea, łac. apnoe) – zanik przepływu powietrza przez drogi oddechowe (wentylacja płuc). Podczas bezdechu ustaje czynność mięśni oddechowych, a objętość płuc pozostaje niezmienna. Jednak wymiana gazowa ani oddychanie na poziomie tkankowym nie są zaburzone.

Znane są przypadki śmierci niemowląt wskutek bezdechu występującego w czasie snu, jednak przyczyny nie są do końca znane.

W celu diagnostyki dzieci i dorosłych zagrożonych bezdechem w czasie snu wykorzystuje się badanie polisomnograficzne (zobacz też polisomnografia) lub testery do badań przesiewowych na obturacyjny bezdech senny, którymi można zbadać się w domu.

Nieleczony bezdech może prowadzić do schorzeń ogólnoustrojowych. Badaniami potwierdzono, że zaburzenia oddychania podczas snu mogą nasilać objawy chorób, bądź być ich przyczyną. M.in.

  • nadciśnienie tętnicze
  • nadciśnienie płucne
  • choroby niedokrwiennej serca
  • zaburzenia rytmu serca
  • niewydolności serca
  • nietolerancji cukrzycy, glukozy i zespołu metabolicznego[1]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chrapanie, bezdech senny – leczenie – Mille Medica. Centrum Laryngologii Mille Medica. [dostęp 2020-03-03].