Akemeci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akemeci lub akojmeci (gr. “nie śpiący, czuwający”). Założony około 400 r. w Konstantynopolu zakon mnichów prowadzących modlitwę - grupami - przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Podzieleni na trzy chóry, prowadzili nieustanną modlitwę chórową. Działalność akemetów miała istotny wpływ na kształtowanie się liturgii[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Acoemetae. W: Joseph Francis Sollier: Catholic Encyclopedia. The Encyclopedia Press, 1907. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Akemeci&oldid=69234517”