rezurekcja (język polski) edytuj

 
rezurekcja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌrɛzuˈrɛkʦ̑ʲja], AS[rezurekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. uroczyste nabożeństwo wielkanocne z procesją, obwieszczające zmartwychwstanie Chrystusa; zob. też rezurekcja w Wikipedii
(1.2) rel. rzad. zmartwychwstanie Chrystusa[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) Zmartwychwstanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rezurekcjonista mos
przym. rezurekcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. resurrectiozmartwychwstanie[3]
uwagi:
nie mylić z: insurekcja
tłumaczenia:
źródła:
  1. Encyklopedia PWN
  2.   Hasło „rezurekcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „rezurekcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.