odumrzeć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. odumierać)

(1.1) daw. umrzeć, zakończyć życie

czasownik przechodni dokonany (ndk. odumierać)

(2.1) książk. umierając, opuścić kogoś bliskiego
odmiana:
(1.1), (2.1) koniugacja XI
przykłady:
(2.1) W piątej klasie byłam zaledwie, gdy mię ojciec odumarł![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(2.1) osierocić, owdowić
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. od- + umrzeć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Żeromski, Ludzie bezdomni, 1900, Narodowy Korpus Języka Polskiego.